Uydular birçok alanda ve değişik amaçlar için kullanılmaktadırlar. Ağırlıkları, boyutları, fırlatıldıkları yörüngeleri ve içerdikleri bileşenleri farklılık gösterebilmektedirler. Çoğunlukla şu amaçlar için kullanılmaktadırlar; Astronomi Uyduları, Haberleşme Uyduları, Atmosfer Çalışmalarında Kullanılan Uydular, Navigasyon Uyduları, Casus Uydular, Meteoroloji Uyduları vb. Ayrıca çoğunun büyük bir cisim etrafında yörüngesi olmasa da, uzay keşiflerinde kullanılan uzay araçlarına da uydu denilmektedir. Bir haberleşme uydusunda; kominikasyon ve servis modülü bulunur. Servis modülünde; bataryalar, yakıt tankları, apogee boost motoru, iticiler ve reaksiyon tekerlekleri gibi bileşenler bulunur. Kominikasyon modülünde ise bütün elektronik bileşenler bulunur. Yakıt tankları ve motoru destekleyen bir merkezi tüpte burada bulunur. Bir uydunun yörüngede kalabilmesi için 3 (üç) alt sisteme gereksinimi vardır. Haberleşme uydularında haberleşme sistemi de bulunur. Bu alt sistemler; Güç Sistemi, Yükseklik ve Yörünge Kontrol Sistemi, İzleme ve Telemetri Sistemi. Güneş panellerinde üretilen güç elektronik komponentlerin çalışmasını sağlar. Coarse Sun Sensor, panellerden en yüksek verimin elde edilmesi için daima güneşe dik konumda kalmayı sağlar. Gyro ve Star Trecker sensorları ile uydunun Dünya ve yıldızlara göre yönelimi hesaplanır ve böylece antenlerin istenilen kapsama alanı oluşturulur. Uydudan yer istasyonuna şu bilgiler gider; Yakıt Tanklarının Basıncı, Bataryaların Voltajı, Uydunun ve Bileşenlerinin Sıcaklığı, Anahtarların Durumu ve Pozisyonu. Voyager 1 ve 2 ise radyoizotop termoelektrik jeneratör teknolojisi ile çalışmaktadır.
Kaynak:
https://fizikakademisi.com/2016/08/14/uydular-nedir-nelerden-olusur/